SMAK

Deze middag naar het SMAK geweest, het museum voor actuele kunst van Gent. Ik was al geweest, zeven jaar geleden en toen vond ik er weinig aan. Ik herinner mij een zaal vol wrakhout en opeengestapelde borden in een andere zaal. Dat kan ik ook, dacht ik toen. Vandaag was het nog erger. Ik betaalde vijf euro voor het bekijken van lege zalen van tweehonderd vierkante meter groot. In de ene lege zaal had de zogenoemde kunstenaar lijnen op de vloer getrokken en in het midden enkele ijzeren staven gezet. In een andere lege zaal lag een bevuilde matras op de vloer. In nog een andere stond iets onbestemds overdekt met oude handschoenen. Ook de rest was van hetzelfde veel meer.

Ik veronderstel dat de mensen die die troep daar hebben neergelegd ervoor betaald worden en dat kan mij in se niet schelen. Wel vind ik het sneu dat ik vijf euro kwijt ben en hemeltergend is het dat ik gisteren op het containerpark niets betaald kreeg voor mijn oude rommel. Er waren nochtans kunstige stukken bij zoals een oude computer, een gebroken bloempot en gebruikte verfborstels.

Nee, wat in het Smak staat is geen kunst, maar rommel. In mijn geboortedorp Herzele staat een oude wattenfabriek en daar kan je gratis veel mooiere lege zalen gaan bekijken. Weet je wat moderne kunst is? Het algemeen rookverbod dat ook geldt in de cafetaria van het Smak aan je aars lappen en je van zaal tot zaal opgestoken sigaretten op de grond uittrappen. Als statement kan dat tellen. Vijf euro moeten betalen om rond te wandelen in lege zalen waar je niet mag roken, verdorie nog aan toe.